Ιγμορίτιδα

Τα ιγμόρεια είναι αεροφόρες κοιλότητες που παράγουν συνεχώς βλέννα, η οποία παροχετεύεται μέσα στη μύτη από μικρούς αγωγούς και βοηθά στην εφύγρανση της μύτης και στη δέσμευση των βλαβερών ουσιών του εισπνεόμενου αέρα. Ιγμορίτιδα είναι η φλεγμονή των ιγμορείων που ακολουθεί συνήθως κάποιο κοινό κρυολόγημα, γρίπη, ή κρίση αλλεργικής ρινίτιδας, με έντονο οίδημα του ρινικού βλεννογόνου και αυξημένη παραγωγή βλέννας. Το οίδημα αποφράσσει τους αγωγούς παροχέτευσης με αποτέλεσμα να λιμνάζουν οι εκκρίσεις μέσα στις κοιλότητες των ιγμορείων, προκαλώντας πόνο στην περιοχή του προσώπου, κάτω ή ανάμεσα από τα μάτια και στο μέτωπο. Εάν αυτή η κατάσταση παραμείνει για μέρες χωρίς αντιμετώπιση τότε οι εκκρίσεις μπορούν να μετατραπούν σε πυώδεις, πρασινοκίτρινες και πηκτές και να δημιουργηθεί ιγμορίτιδα.

Άλλοι παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν σε ιγμορίτιδα είναι κάποιες ανατομικές βλάβες της μύτης όπως το στραβό διάφραγμα και οι ρινικοί πολύποδες. Σε αυτές τις περιπτώσεις η διαταραγμένη ανατομία της μύτης οδηγεί σε απόφραξη των αγωγών και σχηματισμό πύου στις κοιλότητες των ιγμορείων. Επίσης φλεγμονές των δοντιών της άνω γνάθου, κάποιες οδοντιατρικές επεμβάσεις, επιπλεγμένα κατάγματα προσώπου καθώς και θαλάσσια σπορ όπως οι καταδύσεις μπορούν να είναι η αιτία εμφάνισης ιγμορίτιδας

Τα συχνότερα μικρόβια που ενοχοποιούνται είναι ο στρεπτόκοκκος, ο πνευμονιόκοκκος, ο σταφυλόκοκκος, ο αιμόφιλος και η μοραξέλλα καθώς και αναερόβια μικρόβια

Διάγνωση

Βασικό ρόλο στη διάγνωση παίζει η λήψη αναλυτικού ιστορικού του ασθενούς. Τις περισσότερες φορές οι ασθενείς παραπονούνται για κεφαλαλγία, αίσθημα βάρους και πόνο στο πρόσωπο που γίνεται πιο έντονο όταν σκύβουν, αδυναμία, κόπωση, πυρετό, διαταραχή της όσφρησης, ρινική συμφόρηση και καταρροή, βήχα, κακοσμία του στόματος και ενόχληση στα δόντια

Η ακριβής διάγνωση της ιγμορίτιδας γίνεται με τη μέθοδο της ενδοσκόπησης, δηλαδή με την λεπτομερή εξέταση της μύτης με εύκαμπτο ή άκαμπτο ενδοσκόπιο μέχρι τον ρινοφάρυγγα. Ελέγχονται τα στόμια των ιγμορείων, διαπιστώνεται η απόφραξη ή μη, ελέγχεται η παρουσία πυωδών εκκρίσεων καθώς και κάθε άλλης παθολογίας ή ανατομικού προβλήματος που μπορεί να δημιούργησε ή να συντηρεί την πάθηση. Η εξέταση είναι σύντομη, ανώδυνη και ο ασθενής μπορεί να αναπνέει και να μιλά κανονικά. Δεν έχει ακτινοβολία και γι αυτό μπορεί να γίνει σε εγκύους και παιδιά.

Η ακτινογραφία προσώπου έχει εγκαταλειφθεί σαν μέθοδος γιατί οι πληροφορίες που παρέχει δεν είναι ακριβείς και δε βοηθούν στη διάγνωση της ιγμορίτιδας, αφού μια εικόνα θολερότητας στην περιοχή των ιγμορείων μπορεί να εμφανιστεί και σε ένα κοινό κρυολόγημα ή μια ρινίτιδα.

Η αξονική τομογραφία χρησιμοποιείται κυρίως σε περιπτώσεις όπου διαπιστώνεται ενδοσκοπικά κάποια διαταραχή της ανατομίας της μύτης όπως π.χ. ρινικοί πολύποδες. Σε αυτή την περίπτωση μπορούμε να διακρίνουμε την έκταση της βλάβης και κατά πόσον έχει ή όχι συμμετοχή στην ιγμορίτιδα. Επίσης, χρησιμεύει στη διάγνωση και περαιτέρω αντιμετώπιση των επιπλοκών της ιγμορίτιδας.

Θεραπεία

Η θεραπεία εξαρτάται πρωτίστως από την σωστή διάγνωση. Η αντιμετώπιση της οξείας ιγμορίτιδας γίνεται κυρίως με χορήγηση αντιβιοτικών φαρμάκων ευρέος φάσματος, αποσυμφορητικών του ρινικού βλεννογόνου και τακτικές ρινοπλύσεις που μπορεί να εκπαιδευτεί να κάνει μόνος του ο ασθενής στο σπίτι με φυσιολογικό ορό ή υπέρτονα διαλύματα.

Αν τα συμπτώματα της ιγμορίτιδας παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα και ίσως σε πιο ήπια ένταση τότε υπάρχει πιθανότητα να έχει δημιουργηθεί χρόνια ιγμορίτιδα. Σε αυτήν την περίπτωση η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει την ενδοσκοπική χειρουργική επέμβαση για τον καθαρισμό και τη διάνοιξη των στομίων των ιγμορείων.